انتقاد سفیر سابق کانادا از فیلم ضد ایرانی

تماشا: «کن تیلور»، سفیر کانادا در ایران در زمان تسخیر سفارت آمریکا در تهران در انتقاد از نادرستی های فیلم «آرگو» گفت: «آرگو نگاه عادلانه ای به مردم ایران ندارد.»

به گزارش خبرگزاری فارس، «کنت دوگلاس تیلور» سیاستمدار کانادایی که در حال حاضر مدیر یک موسسه تجاری در کاناداست، در سال 1979 میلادی سفیر دولت کانادا در تهران بود. او شش نفر از گریختگان از اشغال سفارت آمریکا در تهران را در خانه های امن سفارت مخفی و پس از 79 روز آنها را به کمک ماموران آژانس اطلاعات مرکزی آمریکا (سیا) از ایران خارج کرد.

«تیلور» فیلم آرگو را دیده و موضوع جالب این است، به رغم آنکه تصویری که از او در فیلم آرگو به چشم می خورد چهره مثبتی است ولی او یکی از منتقدان این فیلم است.

 

«تیلور» کلیت فیلم «آرگو» را تحریف کننده حقایق تاریخ انقلاب اسلامی ایران و مردم این کشور می داند. او در این باره می گوید: «فیلمنامه نویس نامزد اسکار فیلم آرگو، درباره آنچه در فیلم آرگو می گوید، هیچ ایده و آگاهی خاصی ندارد.»

کن تیلور در سخنرانی که پنجشنبه گذشته در جمع دانشجویان دانشگاه ریرسون تورنتو داشت ضمن اشاره به این مطلب که کتابخانه های زیادی در آمریکا وجود دارد که چهره ای ساختگی و کاملا سیاه و سفید از مردم ایران ارائه می دهند، گفت: «پس از اینکه فیلم «آرگو» را دیدم، به نظرم رسید که در این فیلم تنها مهارت و هنری که به عنوان سفیر کانادا داشته ام، باز و بسته کردن در بوده است. البته به زودی مستندی وارد بازار می شود که در رابطه با نقش من در ماجرای فرار شش آمریکایی از ایران و همچنین موقعیت من در ایران، نگاه موجه تری به مخاطب ارائه خواهد داد.»

او همچنین توضیح داده: «چیز عجیب و گیج کننده ای که در فیلم «آرگو» وجود دارد، این است که فیلمنامه نویس هالیوودی در این فیلم نسبت به این موضوع تاریخی هیچ علم و آگاهی نداشته، آنچنان که در صحنه پایانی ادعا می شود که من ظرف نیم ساعت با قطار از تهران فرار کرده ام در حالی که برای سه سال هیچ قطاری از تهران به هیچ کجای دنیا سفر نداشته است.»

تیلور گفت: «فیلم «آرگو» حق مطلب را در رابطه با مسیر طولانی انقلاب اسلامی ایران ادا نکرد و مردم ایران را به گونه ای که حقیقت ندارد به تصویر کشیده است.»

سفیر سابق کانادا در ایران در پایان متذکر شد: «فیلم آرگو فرصت دیدن روی دیگری از جامعه ایرانی را از مخاطب می گیرد که این واقعا تاسف برانگیز است. در این فیلم می شد بیشتر به چهره سنتی و مهمان نواز مردم ایران پرداخته شود. باید در این فیلم کمی جانب عدالت و امید نسبت به این مردم رعایت می شد، انقلاب آنها و حمله آنها به سفارت تنها یک تظاهرات خشونت آمیز برای هیچ و پوچ نبود.»